a mieliscie kiedys doswiadczenia z zatrzymaniem za posiadanie narkotykow? osoba ktora sobie od czasu do czasu popala wypali okresloną liczbę marihuany żeby się odurzyć. Według przelicznika policji ta sama porcja jest w stanie odurzyc 2-3 osoby. Nie raz sie z tym spotkalam
Narkotyki to silnie uzależniające substancje, których zażywanie niesie bardzo negatywne skutki dla zdrowia (także psychicznego) oraz relacji społecznych. W związku z tym ich posiadanie jest w Polsce zakazane, choć wymiar kary różni się zależnie od okoliczności (dużą wagę odgrywa ilośc posiadanych substancji). Posiadanie narkotyków przez osobę dorosłą Zgodnie z Ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 r. za posiadanie narkotyków grozi kara pozbawienia wolności do 3 lat. Wysokość zasądzonej kary zależy jednak od okoliczności i ilości posiadanych narkotyków – jeśli ich ilość wskazuje na zamiar sprzedaży, kara może wynieść nawet do 10 lat pozbawienia wolności. Posiadanie narkotyków na własny użytek W przypadku posiadania niewielkiej ilości narkotyków na własny użytek osobie dorosłej grozi grzywna, kara ograniczenia wolności lub pozbawienie wolności do 1 roku, choć często zdarza się także, że postępowania są posiadaczem narkotyków jest osoba nieletnia Inaczej wygląda sytuacja, gdy posiadaczem narkotyków jest nieletni (poniżej 17 roku życia). Odpowie on za popełniony czyn przed Sądem Rodzinnym – nieletniemu grozi wymierzenie środków wychowawczych zawartych w Ustawie o postępowaniu w sprawie nieletnich. Nieletniemu może zostać wymierzony środek karny np. w postaci nadzoru kuratorskiego, ale także umieszczenie w ośrodku wychowawczym albo w zakładzie poprawczym. Wysokość kary wymierzonej nieletniemu jest uzależniona od okoliczności (np. powtarzalności czynu). Czy ktoś z Twojego otoczenia został ukarany za posiadanie narkotyków? Jaka to była kara?
1. ustawy za posiadanie narkotyków lub dopalaczy grozi kara pozbawienia wolności do 3 lat. W kolejnych punktach tego artykułu ustawodawca przewiduje karę pozbawienia wolności do 10 lat w przypadku posiadania znacznych ilości środków odurzających , ale też łagodniejsze kary – grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia
Odpowiedzialność karna związana z nielegalnym posiadaniem narkotyków, czyli środków odurzających lub substancji psychotropowych, została uregulowana w przepisie art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (dalej: Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. . Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. – typ kwalifikowany przestępstwa. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. – typ uprzywilejowany przestępstwa. Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Aby prawidłowo określić odpowiedzialność za posiadanie środków odurzających lub substancji psychoaktywnych, należy sprecyzować sam czasownik „posiadać”, bowiem zgodnie ze stanowiskiem zajętym przez Sąd Najwyższy, to właśnie posiadanie środka odurzającego lub substancji psychoaktywnej jest szczególnie sankcjonowane, ponieważ może wiązać się z jego użyciem lub zamiarem użycia[1]. Mając powyższe na uwadze, posiadanie w art. 62 to faktyczne, choć krótkotrwałe władztwo nad rzeczą[2], tym samym, zgodnie z ww. wyrokiem Sądu Najwyższego zakaz spożywania narkotyków wynika wprost z zakazu posiadania, rozumianego jako każdego fizycznego władania narkotykiem, a nie zażywania narkotyków (oczywiście na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Podsumowując problematykę „posiadania” należy stwierdzić, że posiadaniem jest każdy fizyczny kontakt z środkiem odurzającym lub substancją psychotropową, który polega na chociażby momentalnym nim dysponowaniem. Co więcej, posiadaniem w rozumieniu art. 62 jest posiadanie narkotyków nie tylko przy sobie lub w miejscu zamieszkania, ale także w innym miejscu, bez względu cel ich posiadania. Nie ma również znaczenia chwilowe posiadanie, „trzymanie” narkotyków, związane z procesem odurzania. Każde samodzielne zażycie narkotyków stanowi ich posiadanie[3]. Ponadto, „Posiadanie nie może być utożsamiane ze „znoszeniem”. Sytuacja, kiedy kilka osób połączonych ścisłymi więzami osobistymi (np. rodzinnymi) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i jedna z ich sprowadza (wytwarza) przedmioty, których posiadanie jest prawnie zakazane, a pozostali domownicy znoszą to (tolerują) bez manifestowania fizycznych aktów władania i nie wykazując woli współdecydowania o losach tych przedmiotów, nie jest „posiadaniem” w rozumieniu art. 54 ust. 1 czy art. 62 ust. 1 Sankcje za posiadanie narkotyków Odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków zależy od kwalifikacji danego czynu, czyli od wagi popełnionego przestępstwa. Tym samym, tak jak to zostało przywołane na początku wpisu, zgodnie z art. z art. 62 ust. 1 kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Powyższe oznacza, że istnieje możliwość zastosowania art. 37a Kodeksu karnego (dalej: zgodnie z którym, jeżeli przestępstwo jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a wymierzona za nie kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku, sąd może zamiast tej kary orzec karę ograniczenia wolności nie niższą od 3 miesięcy albo grzywnę nie niższą od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub przepadek. Co więcej, jeśli sąd znajdzie podstawy do zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary, będzie możliwe odstąpienie od jej wymierzenia. Kolejno, zgodnie z. 62 ust. 3 w wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Wypadek mniejszej wagi wiąże się z ilością i rodzajem środka bądź substancji, celem, w jakim środek ten posiadano (własny użytek, użyczenie, sprzedaż), finalne przeznaczenie (odurzenie rekreacyjne, zaspokojenie potrzeby osoby uzależnionej, zmniejszenie cierpienia osoby chorej). Tym samym, analogicznie do 62 ust. 1 jeśli sąd znajdzie podstawy do nadzwyczajnego złagodzenia kary, będzie to odstąpienie od jej wymierzenia zgodnie z art. 60 §7 w brzmieniu: Jeżeli czyn zagrożony jest więcej niż jedną z kar wymienionych w art. 32 pkt 1-3, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na odstąpieniu od wymierzenia kary i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 2-3, 7 i 8, środka kompensacyjnego lub przepadku; przepisu art. 61 § 2 nie stosuje się. Niemniej jednak, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie: „Wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj wprowadzonego do obrotu środka narkotycznego”[5] Natomiast, jeśli posiadacz narkotyków, zgodnie z art. 62 ust. 2 ma w posiadaniu znaczną ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Jeżeli sąd znajdzie podstawy do nadzwyczajnego złagodzenia kary, to może orzec o wymierzeniu grzywny, kary ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności (art. 60 §6 pkt 3 W tym przypadku również szczególne znaczenie ma ilość, cel i jakość posiadanych narkotyków lub substancji odurzających. Ilość i jakość posiadanych narkotyków jako podstawa do rodzaju wymierzenia sankcji lub zaniechania ich wymierzenia Co istotne, polski ustawodawca w żadnej z ustaw nie zakreślił „widełek” ilościowych co do posiadania narkotyków, w oparciu o granice które sądy mogłyby nałożyć na sprawców przestępstwa odpowiednie sankcje. Tym samym, w judykaturze kształtują się interpretacje co do ilości posiadanych narkotyków i tak np. SA w Lublinie stwierdził, że „Przyjmując, że dawka wystarczająca do jednorazowego odurzenia się jednej osoby to 0,1-0,5 g, ustalenie, iż 100 g marihuany stanowi ilość znaczną, nie może budzić żadnych wątpliwości”[6], a kolejno SA w Warszawie: „Z 1,5 dm3 płynnej amfetaminy można wytworzyć 2 kg siarczanu amfetaminy, czyli 10 000 porcji dilerskich narkotyków. Nie budzi wątpliwości, że jest to ilość znaczna”[7]. Zgodnie z art. 62a Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości. Z powodu braku definicji „nieznacznej ilości” ustalonej przez ustawodawcę należy odwołać się do jej językowego, dlatego słowo „nieznaczny” rozumie się niewielki, błahy. Oznacza to zatem, że ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych wymagana dla zastosowania instytucji przewidzianej w art. 62a powinna być niewielka, mała. Tym samym można przyjąć co do zasady, że ilość posiadanych narkotyków w odniesieniu do art. 62 ust. 1 lub 3 aby mogła być uznana za niewielką, nie powinna przekraczać kilku gramów. Z punktu widzenia praktyka, określenie ilości posiadanych narkotyków jest problematyczne w kontekście prawidłowej kwalifikacji czynu oraz wiarygodnego udowodnienia posiadania tego typu środków, w szczególności na użytek własny rozumiany w taki sposób, że nikt poza nim samym nie poniesie z tego tytułu szkody. Ponadto, zabezpieczenie u sprawcy środków odurzających lub substancji psychotropowych stanowiących ilość nieznaczną, nie jest jeszcze wystarczającą przesłanką zastosowania instytucji określonej w art. 62a czyli zaniechanie nałożenia sankcji na sprawcę ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także niski stopień jego społecznej szkodliwości. Tym samym wydaje się, że jednym z najbardziej wiarygodnych sposobów zbadania ilości i jakości posiadanych przez sprawcę narkotyków jest powołanie biegłego z dziedziny fizykochemii i toksykologii, który przeprowadzi na zlecenie Sądów, Prokuratur i Policji badania narkotyków, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów oraz innych substancji psychoaktywnych (dopalacze). Biegły sądowy z tej dziedziny ma bowiem kompetencje do analizy jakościowej i ilościowej oznaczanych substancji wraz z opiniowaniem i klasyfikacją zgodności w odniesieniu do uregulowanych ich rodzajów w polskim ustawodawstwie. Co do jakości posiadanych narkotyków, chodzi tu o podział na narkotyki miękkie, np. marihuana, haszysz, LSD, grzyby halucynogenne, ekstazy, oraz na narkotyki twarde, np. amfetamina, kokaina, opiaty. Ich rodzaj, a przy tym również jakość może mieć wpływ na rodzaj wymierzonej kary. Co do zasady, narkotyki miękkie są mniej szkodliwe, niż narkotyki twarde, co nie oznacza, że ich posiadanie jest dopuszczalne. Niemniej jednak, podobnie jak w przypadku określania nieznacznej ilości, tak przy określaniu rodzaju (jakości) narkotyków należy rozważyć przyjęcie łagodniejszej kwalifikacji czynu, o czym decyduje całościowa ocena jego społecznej szkodliwości. Sądy są zobligowane wziąć pod uwagę ilość i rodzaj posiadanego narkotyku, a także osobę sprawcy przestępstwa – jego dotychczasową postawę, sytuację życiową, kontekst wejścia w posiadanie narkotyków. Tym samym, na przyjęcie wypadku mniejszej wagi przez sąd można więc najbardziej liczyć np. w przypadku posiadania 1-2 działek tzw. miękkich narkotyków, jak np. marihuana czy ekstazy. Co więcej, jeśli taka osoba dotychczas była niekarana, uznanie czynu za wypadek mniejszej wagi znacznie zwiększa szanse na warunkowe umorzenie postępowania. Opinia biegłego stwierdzająca mniejszą ilość i szkodliwość ze względu na rodzaj narkotyków, niż wartość przedstawiona w uprzednich raportach policyjnych może być podstawą do warunkowego umorzenia postępowania, a w przypadku orzeczenia kary wobec sprawcy, może przyczynić się do złagodzenia wyroku, a nawet do uniewinnienia sprawcy. Co więcej, powołując się na względy ekonomiki procesowej, jest możliwość umorzenia postępowania jeszcze przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania karnego. W rezultacie prokurator może odmówić wszczęcia postępowania i nie podejmować szeregu czynności następujących zazwyczaj po wydaniu postanowienia o wszczęciu postępowania przygotowawczego. Mając powyższe na uwadze, uwidacznia się konieczność posiadania dobrego pełnomocnika w postaci adwokata i/lub radcy prawnego, który korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia będzie potrafił odpowiednio pokierować daną sprawą, tak, aby zachowane zostały wszelkie względy sprawiedliwościowe, a postępowanie toczyło się w oparciu o zasadę rzetelności procesu (zobacz nasz wcześniejszy wpis: ) Wymiar kary za posiadanie narkotyków. Przykładowe kary za posiadanie narkotyków zgodnie z art. 62 w odniesieniu do kodeksu karnego, należy wymienić: grzywnę (art. 33 §1 i §3 wymierzaną w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Co do zasady, najniższa liczba stawek wynosi 10, a najwyższa 540. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Podobnie stawka dzienna wynosi minimum 10 zł, a maksimum 2000 zł. karę ograniczenia wolności (art. 34 §1 – trwa minimum miesiąc, najdłużej 2 lata i jest wymierzana w miesiącach i latach i polega na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne lub potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd. Wskazane obowiązki i potrącenie orzeka się łącznie lub osobno (art. 34 §1a i §1b karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach (art. 37 orzeczenie nawiązki – taką możliwość daje art. 70 ust. 4 Zgodnie z tym przepisem, w razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 sąd może orzec na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do sprawcy przestępstwa określonego w art. 62 ust. 1, jeżeli jest on osobą uzależnioną (art. 70 ust. 5 przepadek środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół (art. 70 ust. 2 Wyjątki od penalizacji posiadania narkotyków W przypadkach ściśle określonych w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii przypadkach, istnieją sytuacje kiedy posiadanie narkotyków jest dopuszczalne. Zgodnie z art. 33 Środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań. Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt – w zakresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 44f. Kolejno, zgodnie z art. 34 Środki odurzające, substancje psychotropowe, nowe substancje psychoaktywne, lub ich preparaty, oraz prekursory kategorii 1, może posiadać wyłącznie przedsiębiorca, jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona do ich posiadania na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia 273/2004 lub rozporządzenia 111/2005. Posiadane bez uprawnienia środki odurzające, substancje psychotropowe, nowe substancje psychoaktywne, lub ich preparaty, oraz prekursory kategorii 1, podlegają zabezpieczeniu przez organy ścigania lub organy celne w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym. W przypadku gdy nie zostało wszczęte postępowanie karne, sąd orzeka o przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, lub ich preparatów, odpowiednio na wniosek wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, Naczelnego Inspektora Farmaceutycznego Wojska Polskiego albo państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. W przypadku orzeczenia przez sąd o przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, lub ich preparatów, podlegają one zniszczeniu. Sąd może orzec na wniosek jednostek, o których mowa w art. 24 ust. 2 i 4, przepadek na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, lub ich preparatów, przez przekazanie ich w całości lub części tym jednostkom. Z powyższego wynika, iż posiadanie wskazanych substancji przez podmioty inne niż wymienione w przywołanym przepisie jest bezprawne. W przypadku stwierdzenia takiego posiadania, na mocy stosownych przepisów substancje te podlegają przepadkowi. Zgodnie z treścią art. 42 podmioty medyczne wymienione w tym przepisie, jeśli mają zgodę wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, mogą stosować preparaty zawierające środki odurzające lub substancje psychotropowe grup, jeśli zostały one dopuszczone do obrotu jako produkty lecznicze na podstawie przepisów Prawa farmaceutycznego, do celów medycznych [1] Uchwała SN(7) z r., I KZP 24/10, OSNKW 2011, nr 1, poz. 2. [2] B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, wyd. II, red. A. Ważny, Warszawa 2019, art. 62, LEX [3] W. Zontek [w:] Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii [w:] Przestępstwa narkotykowe i dopalacze. Komentarz, red. W. Górowski, M. Małecki, D. Zając, Kraków, art. 62, LEX [4] Wyrok SA w Łodzi z dnia sygn. II AKa 192/13 [5] Wyrok SA we Wrocławiu z r., II AKa 341/05, LEX nr 171989. [6] Wyrok SA w Lublinie z r., II AKa 279/16, LEX nr 2284893. [7] Wyrok SA w Warszawie z r., II AKa 90/17, LEX nr 2317784. Artykuł opracowała Monika Mielnik. Autor:
Przerwanie ciąży jest dopuszczalne tylko, kiedy zagraża zdrowiu/życiu matki bądź doszło do niej w wyniku np. gwałtu. W każdym innym przypadku przerwanie ciąży za zgodą kobiety to przestępstwo, za które grozi kara pozbawienia wolności. Za dokonanie aborcji w rozumieniu art. 152 kara wynosi: do 3 lat kary pozbawienia wolności za
Posiadanie, przewożenie i handel narkotykami w Niemczech są regulowane dość swobodnie – sprawy są zwykle rozpatrywane indywidualnie, ale w przypadku przemytu na pobłażliwość na pewno nie można liczyć. Jak jednak karane jest choćby posiadanie środków odurzających na własny użytek? Czy Niemcy mają liberalną polityką narkotykową? W pewnym sensie tak. Jeśli chodzi o Niemcy, kara za narkotyki w całych Niemczech będzie wynosiła od roku pozbawienia wolności, natomiast trzeba wiedzieć, że prawo Niemiec jest dość elastyczne i pozwala sądowi na indywidualną ocenę, czy w przypadku posiadania pewnej ilości narkotyku przez konkretną osobę można już mówić o ilościach handlowych, czy jeszcze nie. To istotne, ponieważ przepisy przestają być liberalne, jeśli w grę wchodzi handel i przemyt. Osoby mające pewną ilość substancji na własny użytek są zwykle traktowane łagodniej niż przez polski wymiar sprawiedliwości. Przestępstwa narkotykowe są zawsze rozpatrywane indywidualnie i ta pozorna liberalizacja przepisów bywa myląca. Znane są przypadki skazania na karę więzienia osób posiadających dziesiąte części grama marihuany. Można więc mówić o liberalizacji, ale też indywidualizacji stosowania przepisów i to zarówno na poziomie policji, jak i prokuratury lub sądu. Które narkotyki w Niemczech są legalne? W Polsce często można spotkać się z poglądem, jakoby na przykład niewielkie ilości marihuany w Niemczech można było posiadać legalnie. To błąd. Nie ma takiej ilości narkotyków (jakichkolwiek), które byłyby prawnie dopuszczalne. Czy będzie to haszysz, amfetamina, kokaina czy marihuana – wszystkie one są zasadniczo w myśl przepisów zabronione zarówno jeśli chodzi o posiadanie, jak i handel. Prace nad ogólnokrajowym wprowadzeniem limitu (tylko dla marihuany), który zwalniałby z odpowiedzialności karnej, nie posuwają się zbytnio do przodu od lat. Trzeba tu jednak zaznaczyć, że niemiecki sąd może nie wymierzyć kary na przykład za posiadanie niewielkich ilości konopi. Problem polega na tym, że nie istnieje sztywna norma dla ilości, która pozwalałaby jednoznacznie określić, kiedy osoby skazuje się za posiadanie, a kiedy odstępuje się od ukarania przestępstwa. Które narkotyki w Niemczech są nielegalne? Ponownie: wszystkie. I za każdym razem, kiedy policjanci znajdą przy Tobie choćby gram konopi, teoretycznie narażasz się na karę, ponieważ posiadanie narkotyków też kwalifikowane jest jako popełnienie przestępstwa. Generalnie w takiej sytuacji to nie policjanci podejmują decyzję, ale sąd, aczkolwiek zdarzają się przypadki, w których policjanci nie kierują sprawy dalej. Niemniej jednak podkreślamy, że posiadanie dowolnej ilości marihuany jest przestępstwem, za które grozi wyrok. Na pewno nikt nie będzie robił wielkiego procesu wokół grama konopi, natomiast lata działania sądów w ramach przepisów pozwoliły na wyrobienie orientacyjnych poglądów co do znaczenia określenia „nieznaczna ilość”. W przypadku Marihuany jest to porcja standaryzowana mniej więcej na 7-8 gramów THC. Większa ilość na pewno spowoduje problemy. Przestępstwa narkotykowe w Niemczech – co może nam grozić? Niemieckie prawo jest o tyle liberalne, że choć nawet posiadanie niewielkich ilości narkotyków nosi znamiona czynu zabronionego, to tak naprawdę poważne kary stosowane są w przypadku wykrycia znacznej ilości albo określonych zachowań. Posiadanie jakiejkolwiek ilości narkotyków (marihuany, amfetaminy, kokainy itd.) – kary od roku pozbawienia wolności (z zaznaczeniem, że w poszczególnych landach od 6 do 15 gramów suszu jest raczej traktowane liberalnie w zależności od okoliczności).Próba wwiezienia marihuany lub jakichkolwiek innych narkotyków w znacznej ilości (czyli nie ma znaczenia, czy na własny użytek „z zapasem”, czy w celu dalszej dystrybucji) jest w ramach prawa zagrożone karą od 2 lat pozbawienia handel narkotykami albo ich transport w ramach grupy przestępczej kara rośnie do co najmniej 5 lat więzienia. Niemcy mają dość spójną ustawę o środkach odurzających, BtMG, która reguluje kwestie posiadania narkotyków i wprost wymienia substancje, które podlegają regulacji. Należy jednak liczyć się z tym, że w Niemczech także za sprzedaż dopalaczy i substancji spoza katalogu mogą grozić konkretne sankcje, aczkolwiek tutaj konieczna jest indywidualna ocena sprawy. Ważna informacja: w przypadku kar za posiadanie środków odurzających sąd może skorzystać z zeznań świadków i innego materiału dowodowego – jeśli ustalone zostanie, że nawet niewielka ilość konopi była przeznaczona na sprzedaż, przepisy prawa będą stosowane zdecydowanie surowiej. Nie tak liberalnie, jak byś chciał. Pomoc będzie potrzebna Kary za przestępstwa narkotykowe w Niemczech mogą być dość surowe, a pozornie liberalne przepisy pozwalają też na dokonywanie niekorzystnych dla Ciebie interpretacji. Jeśli chcesz mieć pewność, że nie zostaniesz ukarany zbyt surowo, skontaktuj się z nami. Mamy spore doświadczenie w podobnych przypadkach i znamy Niemieckie prawo na tyle dobrze, żeby móc Ci pomóc w trudnej sytuacji. Potrzebujesz pomocy w tym zakresie? Skontaktuj się z nami!
Co istotne, obecność wielu narkotyków w organizmie jest możliwa do wykrycia w znacznie dłuższym czasie niż alkohol – mogą się one utrzymywać nawet do kilkunastu dni. Co więcej, substancje te w znaczny sposób zaburzają u kierującego zdolność koncentracji i szybkiego podejmowania decyzji. Warto o tym pamiętać, wsiadając za
Policjanci z wydziału kryminalnego Komendy Powiatowej Policji w Wejherowie zatrzymali 35-latkę posiadającą znaczne ilości narkotyków. - W mieszkaniu, w szafie ubraniowej znajdowała się marihuana o wadze prawie 160 gramów zapakowana w worki plastikowe, a amfetamina o wadze przekraczającej ponad 700 gramów i mefedron o wadze prawie 180 gramów przechowywane były w innym pokoju w plastikowej skrzyni. Łącznie kryminalni zabezpieczyli do sprawy ponad kilogram narkotyków - mówi asp. sztab. Anetta Potrykus, oficer prasowy Komendanta Powiatowego Policji w została doprowadzona do wejherowskiej komendy i przesłuchana. Usłyszała zarzuty dotyczące posiadania znacznej ilości narkotyków. Ponadto prokurator zastosował wobec niej dozór policji oraz poręczenie popełnione przestępstwa grozi kara do 10 lat pozbawienia wolności. 42-latek posiadał 600 gramów amfetaminy i nielegalną broń. N...
Dwóch braci odpowie za posiadanie narkotyków. Do zdarzenia doszło w ubiegłą środę (8 listopada) w Olsztynie. Najpierw policjanci zauważyli osobowe auto, za którego kierownicą siedział
To jaka kara zostanie orzeczona za posiadanie narkotyków w Wielkiej Brytanii zależy od ilości posiadanych narkotyków oraz tego czy zatrzymana osoba jedynie jest w ich posiadaniu czy też handluje nimi albo je produkuje. Najbardziej dotkliwe kary to nieograniczona kara grzywny oraz kara pozbawienia wolności. Maksymalne kary za posiadanie narkotyków, handlowanie nimi albo produkowanie ich zależy od ich klasyfikacji według poniższego schematu: Class A – kokaina, ‚crack’ kokaina, ecstasy, heroina, LSD, metadon, metamfetamina ( za posiadanie: do 7 lat kary pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie; za handel i produkcję: kara pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie). Class B – amfetamina, barbituran, marihuana, kodeina, ketamina, Ritalin, narkotyki syntetyczne (za posiadanie: do 5 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie: za handel i produkcję: do 14 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie). Class C – sterydy anaboliczne, diazepam, GHB, GBL, BZP, khat (za posiadanie: do 2 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie – z wyjątkiem sterydów anabolicznych, których posiadanie na własny użytek jest dozwolone; za handel i produkcję: do 14 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie). Tymczasowo sklasyfikowane narkotyki – NBOMe oraz Benzofuran (posiadanie: niekaralne ale Policja może zatrzymać podejrzane substancje; za handel i produkcję: do 14 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie). Brytyjskie władze mogą zakazać używania nowych rodzajów narkotyków na okres 1 roku jako ‘temporary banning order’ przed ich sklasyfikowaniem. W razie posiadania marihuany ‘Cannabis’ Policja może upomnieć osobę, przy której znaleziono marihuanę albo ukarać grzywną nałożoną przy zatrzymaniu w wysokości 90 funtów. Stan prawny na dzień: 25 sierpnia 2014 roku
| Аковсам ծаρи ኅ | О окօцарсиδዑ уπիչу |
|---|
| О тኑκикоዖу ψυ | Θша псաзո |
| Ωփዢхрεվе еցаз ኑути | Хθτащас օሒаպоβиպዝβ |
| ቫ ςажиχифу | Оξոги բуճуմሹзв ξипуйубу |
Zgodnie z prawem obowiązującym w Polsce za posiadanie narkotyków (m.in. marihuany, amfetaminy) grozi nawet do 10 lat więzienia. Przepisy dotyczące kar za posiadanie narkotyków znajdują się w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, której art.62 ust. 1 brzmi następująco: Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada
Dawid i Magda wieczorem zakupili na stacji benzynowej tzw. bletki, czyli bibułkę do skręcania papierosów lub skrętów z marihuany. Przy tym dziwnie się śmiali i mówili coś o „trawie”. W kolejce do kasy stali za nimi policjanci „po cywilnemu”, to znaczy bez mundurów. Funkcjonariusze dokonali ich kontroli osobistej[1]. U Dawida znaleziono 10 tabletek ekstazy, a u Magdy 1 gram marihuany. Posiadanie narkotyków na własne potrzeby Jak wiadomo, narkotyki na własny użytek w Polsce, nawet w niewielkiej ilości, są zabronione (art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, dalej: Marihuana legalna jest jedynie w wyjątkowych przypadkach, tj. w celach medycznych, przemysłowych, czy do badań (art. 33, 34 i 42 Najniższa możliwa kara za narkotyki to grzywna, a najbardziej surowa – nawet 10 lat pozbawienia wolności (art. 62 Oznacza to, że kara za posiadanie narkotyków na własny użytek może być naprawdę dotkliwa. Kara za posiadanie narkotyków na własny użytek Jak widać, narkotyki na własny użytek w Polsce nie są legalne, a polityka narkotykowa jest bardzo surowa. Istnieje jednak pewien wyjątek, który nieco ją łagodzi. Jeśli sprawca przestępstwa posiadania narkotyków: posiadał je w ilości nieznacznej, przeznaczone były tylko na jego własny użytek, a orzeczenie kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności czynu i stopień społecznej szkodliwości, to prokurator lub sąd mogą umorzyć postępowanie, co oznacza, że sprawca nie poniesie odpowiedzialności, bo jego czyn zostanie uznany za zbyt błahy. Co ciekawe, prokurator może umorzyć postępowanie nawet już przed jego wszczęciem, choć brzmi to jak paradoks. Może to też zrobić sąd, gdy postępowanie już się toczy. Co jednak ważne, umorzenie to jest fakultatywne i nikt nie ma obowiązku jego zastosowania. Gdy do niego nie dojdzie, wówczas toczy się standardowy proces i zapada wyrok. Marihuana na własny użytek – umorzenie postępowania Jak można się domyślić, opisane w powyższym punkcie przesłanki są trudne w ocenie. Szczególne wątpliwości budzi określenie „ilość nieznaczna”. Przepisy nie precyzują, jaka dokładnie jest to ilość, a poglądy sądów i autorów publikacji prawniczych na tę kwestię znacznie się różnią. Najbardziej słusznym podejściem wydaje się być koncepcja ilościowo-jakościowa. W tym podejściu bada się, ile porcji narkotyku można przygotować z danej ilości substancji oraz bierze się pod uwagę rodzaj tej substancji. Przykładowo wskazuje się, że chodzi o ilość odpowiadającą doraźnym potrzebom uzależnionego, tj. 1-2 porcje[2]. Dawid z pewnością posiadał zbyt dużo narkotyku. Istnieje jednak szansa, że Magda spełnia tę przesłankę. Marihuana należy do tzw. narkotyków miękkich, a posiadana przez nią ilość wystarczy na nie więcej niż 1-2 porcje. Tabletka ekstazy jest już natomiast bardziej szkodliwym środkiem. Posiadanie narkotyków na własny użytek oznacza, że sprawca przestępstwa nie zamierzał udzielić ich odpłatnie lub nieodpłatnie innej osobie. Można więc uznać, że Dawid i Magda posiadali narkotyki na własny użytek, gdyż nie złapano ich na próbie podzielenia się towarem. Spełniają więc drugą przesłankę. Trzecia przesłanka również jest dość nieostra. Za bardziej szkodliwe okoliczności uznaje się np. posiadanie narkotyku w szkole czy na imprezie masowej, aniżeli na ulicy. Jest to jednak również kwestia ocenna i niejednoznaczna. Z powyższych przesłanek wynika, że Dawid nie powinien liczyć na umorzenie postępowania. Z kolei u Magdy jest to możliwe, choć niepewne. Praktyka prokuratur i sądów jest w tym zakresie różna i zależy zarówno od regionu, np. województwa, jak i osobistych przekonań przedstawicieli organów sprawiedliwości. Wyrok za posiadanie marihuany – co robić? Warto wspomnieć, że narkotyki na własny użytek w Polsce to częste przestępstwo, popularne nie tylko wśród dorosłych, ale także nastolatków. Często otrzymujemy telefony od naszych zaniepokojonych klientów, którzy mówią: „Mój syn został zatrzymany za marihuanę! Synowi grozi wyrok za marihuanę!”. Niepokój ten jest jak najbardziej uzasadniony – nawet za posiadanie mniej niż 1 grama „trawy” nastolatek może zostać skazany i przez to mieć problemy w dorosłym życiu, np. ze znalezieniem pracy. Jeśli Państwa dziecko znalazło się w takiej sytuacji, zdecydowanie radzimy nie zwlekać i zasięgnąć pomocy doświadczonego obrońcy. Jako Niezależni Adwokaci codziennie pomagamy w tego typu sprawach i robimy wszystko, aby doprowadzić do umorzenia postępowania i sprawić, by taki błahy występek nie przekreślił szans młodej osoby na start w dorosłość. [1] Kontroli osobistej mogą dokonać właśnie, gdy mają uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, a celem jej jest znalezienie przedmiotów, których posiadanie jest zabronione (art. 15 ust. 1 pkt 5 lit a i b ustawy o Policji). [2] Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 4 października 2000 r. sygnatura akt II AKa 161/00
Od tej pory większość spraw o posiadanie marihuany ulega umorzeniu. Na takie rozwiązanie nie mogą jednak liczyć – nawet w przypadku posiadania tylko 1g – osoby, które w przeszłości były już karane za przestępstwo narkotykowe. Co więcej, w przypadku tzw. recydywy wzrasta prawdopodobieństwo orzeczenia kary pozbawienia wolności.
Jaki jest zakres karalności posiadania narkotyków?Zgodnie z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii karalne jest posiadanie, wbrew przepisom ustawy, środków odurzających lub substancji psychotropowych. Ta sama ustawa wskazuje, że środki odurzające i substancje psychotropowe może posiadać wyłącznie przedsiębiorca, jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona do ich posiadania na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia unijnego 273/2004 lub rozporządzenia unijnego 111/2005. Z tego powodu posiadanie narkotyków przez każdą inną osobę jest zachowaniem bezprawnym, a same narkotyki będą podlegały przepadkowi. Karalne jest jednak posiadanie tylko tych środków odurzających i substancji psychotropowych, które zostały wskazane w załączniku do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 17 sierpnia 2018 w prawie karnym rozumie się posiadanie narkotyków?Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych jest definiowane bardzo szeroko. Chodzi o każdy fizyczny kontakt z narkotykiem, nawet jeśli wiąże się z bardzo krótkim władaniem. Bez znaczenia jest okoliczność, czy sprawca znajdował się we władaniu narkotyków, które chciał samodzielnie zażyć lub które chciał przekazać innej osobie. Również tzw. kurier narkotykowy podlega odpowiedzialności karnej. Tak samo za posiadanie uznaje się przechowywanie narkotyków we własnym mieszkaniu lub w innym miejscu, o ile sprawca ma do nich Najwyższy ponadto podkreślił, że posiadaniem jest każde władanie narkotykiem, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia. Wynika z tego, że również samo zażycie narkotyku jest objęte regulacją prawa karnego. Natomiast ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii nie przewiduje kary za tzw. posiadanie wewnętrzne. Chodzi tu o pozostawanie pod wpływem środka odurzającego lub substancji psychotropowej. W niektórych przypadkach odpowiedzialności karnej będzie podlegać jednak osoba, której ponad wszelką wątpliwość udowodni się, że posiadała narkotyki, a okoliczność ta będzie wynikała z pozostawania pod ich wpływem. Są to jednak rzadkie przypadki, ponieważ zgodnie z Kodeksem postępowania karnego niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. Stwierdzenie znajdowania się określonej osoby pod wpływem środka odurzającego (substancji psychotropowej) nie może być równoznaczne z dowodem na okoliczność, iż wcześniej posiadała ona taką co do zasady nie będzie podlegała odpowiedzialności karnej osoba, która posiada jedynie śladowe ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych, tzn. ilości mniejszej niż minimalne, która wywołują efekt odurzający. W orzecznictwie często podkreśla się, że takie zachowanie nie jest w ogóle karalne na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Natomiast czasami sądy uznają, że takie zachowanie jest nielegalne, ale jego społeczna szkodliwość jest znikoma, a tym samym nie dochodzi do popełnienia przy tym pamiętać, że karalne jest posiadanie narkotyków jedynie wtedy, gdy sprawca ma świadomość, że je posiada, a do tego chce je posiadać albo godzi się na to. Nieświadomość posiadania narkotyków wyklucza odpowiedzialność karę przewidziano za posiadanie narkotyków?Artykuł 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje następujące kary za posiadanie narkotyków:za podstawowy typ posiadania – karę pozbawienia wolności od 1 miesiąca do lat 3;za posiadanie znacznej ilości narkotyków – karę pozbawienia wolności od 1 roku do lat 10;w wypadku mniejszej wagi – karę grzywny, karę ograniczenia wolności albo karę pozbawienia wolności od 1 miesiąca do 1 z E-porady prawnejZadanie pytania nic Cię nie kosztuje. Wstępna analiza i wycena jest bezpłatna oraz nie zobowiązuje do przypadku podstawowego typu posiadania, jeżeli wymierzona przez sąd kara pozbawienia wolności nie przekraczałaby 1 roku, możliwe jest orzeczenie, zamiast tej kary, kary ograniczenia wolności nie niższej od 3 miesięcy albo grzywny nie niższej od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie sąd orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub znaczną ilość narkotyków rozumie się co najmniej kilkadziesiąt porcji. Natomiast przy ustalaniu, czy zachodzi wypadek mniejszej wagi, który nie odnosi się do posiadania znacznej ilości narkotyków, analizuje się, czy posiadanie dotyczyło małej ilości narkotyków, jaki był cel posiadania (własny użytek, przekazanie innej osobie czy wprowadzenie do obrotu), a także jaka była motywacja sprawcy (czy chciał zażyć w związku z chorobą lub uzależnieniem).Czy skazanie i odbycie kary występują zawsze w przypadku posiadania narkotyków?Nie! Trzeba wyraźnie podkreślić, że w polskim prawie istnieją instytucje, które pozwalają na uniknięcie odpowiedzialności karnej za posiadanie narkotyków, a także instytucje, które pozwalają za zawieszenie wykonania kary. Poza tym sądy nie są zbyt surowe w orzekaniu za przestępstwo posiadania narkotyków. W 2018 r. polskie sądy skazywały najczęściej za posiadanie narkotyków w typie podstawowym, przy czym kara pobawienia wolności była wymierzana stosunkowo rzadko (niecałe 20% przypadków), a jeszcze rzadziej zasądzano karę bezwzględnego pozbawienia wolności (jedynie 8%). Zamiast tego wobec oskarżonych orzekano głównie kary grzywny, a nieco rzadziej kary ograniczenia wolności. Natomiast w przypadku posiadania znacznej ilości narkotyków sądy wydawały surowe skazańgrzywnaograniczenie wolnościpobawienie wolnościwarunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolnościposiadanie w typie podstawowym (art. 62 ust. 1)9 3525 0182 6611 645938posiadanie znacznej ilości (art. 62 ust. 2)1 69629241 427756wypadek mniejszej wagi (art. 62 ust. 3)1 9751 4474676021Tabela 1. Statystyki skazań w 2018 r. za przestępstwa określone w art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu instytucji, które wykluczają odpowiedzialność karną sprawcy lub które wykluczają odbycie kary pozbawienia wolności, należy wskazać:umorzenie, o którym mowa w art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;umorzenie z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu;warunkowe umorzenie postępowania;warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności (tzw. zawiasy).Umorzenie, o którym mowa w art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, jest jedynie możliwością pozostawioną prokuratorowi, Policji lub sądowi. Wskazane organy mogą umorzyć postępowanie, jeśli zostaną spełnione łącznie następujące warunki:sprawca dopuścił się posiadania narkotyków w typie podstawowym albo zachodzi wypadek mniejszej wagi;chodzi o nieznaczną ilość narkotyków;narkotyki były przeznaczone na własny użytek sprawcy;orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej jaka ilość narkotyków jest nieznaczna, nie jest proste. Zależy to bowiem przede wszystkim od rodzaju narkotyku. Najczęściej jednak przyjmuje się, że chodzi o ilość odpowiadającą bieżącym potrzebom sprawcy, czyli nie więcej niż kilka porcji narkotyku (głównie 1-2 porcje).W przypadku spełnienia powyższych warunków postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. W rzeczywistości chodzi tu o niewszczynanie postępowania. Oznacza to, że chociaż posiadanie narkotyków przez sprawcę, wobec którego nie wszczęto postępowania, jest przestępstwem, to nie poniesie on odpowiedzialności postępowania z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu z kolei prowadzi do uznania, że posiadanie przez sprawcę narkotyków nie stanowi umorzenie postępowania – napisaliśmy o tym TUTAJ jednak sąd dojdzie do wniosku, że nie jest możliwe umorzenie ani warunkowe umorzenie postępowania, to wciąż istnieje szansa na pozostanie na wolności. Sąd może bowiem warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do widzisz, ustalenie, w jaki sposób będzie kształtowała się odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków, nie jest proste. Jednak dużą nadzieję możesz wiązać z przychylnością sądów do łagodnego traktowania oskarżonych. W każdym przypadku zachęcamy do kontaktu z Kancelarią, której prawnicy pomogą Ci ustalić najlepszą strategię obrony i zapewnią fachową pomoc na każdym etapie postępowania.
Za posiadanie grozi kara do 3 lat pozbawienia wolności, jednak jeśli u sprawcy znaleziono znaczną ilość substancji określanych, jako środki odurzające lub substancje psychotropowe, może być ona wyższa – nawet do 10 lat pozbawienia wolności. Znaczna ilość nie została jednoznacznie określona.
Przejdź do zawartościHOMEKIM JESTEŚMY?CZYM SIĘ ZAJMUJEMY?AKTUALNOŚCIKONTAKTPosiadanie narkotyków — jaka kara za nie grozi? Posiadanie narkotyków związane jest z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Przestępstwa dotyczącego posiadania narkotyków nie uregulowano natomiast w Kodeksie karnym, jak mogłoby się wydawać. W poniższym artykule przytaczamy wszystkie najważniejsze informacje dotyczące posiadania narkotyków, a także odpowiedzialności karnej z nimi związanej. Z tego artykułu dowiesz się:Gdzie zawarto prawne regulacje dotyczące posiadania narkotyków?W jakich sytuacjach dopuszcza się odstąpienie od ścigania?Jaka kara grozi za posiadanie znacznej ilości narkotyków?Czym jest wypadek mniejszej wagi i jaką karą jest zagrożony?Jakiego rodzaju przestępstwa narkotykowe wyróżnia polskie prawo?Czym jest przygotowanie do posiadania narkotyków?Na czym polega usiłowanie posiadania?Narkotyki są to związki wskazane w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii. By sprawdzić, czy dana substancja jest narkotykiem, przeprowadza się badanie testem narkotykowym. Następnie powołuje się biegłego, który wydaje opinię z zakresu badań chemicznych. Biegły ma wiedzę, która pozwala na stwierdzenie, w posiadaniu jakiej substancji był oskarżony. Może także stwierdzić, jaka jej ilość potrzebna jest do wywołania efektu narkotycznego, a także w posiadanie ilu porcji substancji wszedł oskarżony. Co ciekawe, oskarżonym za posiadanie narkotyków można zostać także, kiedy dana substancja okaże się np. zwyczajnym produktem spożywczym. W takiej sytuacji mamy do czynienia z usiłowaniem posiadania, co zostanie przybliżone w dalszej części można było zostać skazanym za posiadanie narkotyków, konieczne jest wejście w posiadanie ilości narkotyku, pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie w celu odurzenia. Nie zostanie się natomiast skazanym za śladowe ich ilości. Dotyczy to np. resztek na szklanej lufce czy banknocie. Taka ilość substancji nie jest bowiem w stanie wywołać efektu odurzenia. Jeśli natomiast dana osoba posiada kilka woreczków z resztkami narkotyku lub kilka lufek, na których znajdują się ślady substancji psychoaktywnej, a łączna ich waga pozwala na wywołanie odurzenia, można zakładać, że występuje przestępstwo posiadania narkotyków: regulacje prawneZ przestępstwem posiadania narkotyków w szczególności wiąże się artykuł 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Dotyczy on posiadania środków psychoaktywnych lub substancji psychotropowych. Zgodnie z nim:Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat przypadku posiadania znacznej ilości środków odurzających kara, jakiej podlegać będzie sprawca tego czynu, wynosi od roku do 10 lat. Jeśli sytuacja dotyczy czynu mniejszej wagi, możliwe kary to grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Jak zatem wynika z ustawy, wyróżnia się typy przestępstw związanych z posiadaniem narkotyków. Jest to typ:podstawowy, regulowany w ustępie 1 ustawy,kwalifikowany, regulowany w ustępie 2,uprzywilejowany, na którego temat regulacje znajdują się w ustępie z Kodeksem karnym przestępstwa dzieli się na zbrodnie oraz występki. Zgodnie z art. 7 zbrodnia to czyn, zagrożony karą pozbawienia wolności na czas co najmniej 3 lat lub karą surowszą. Występek to z kolei przestępstwo, które zagrożone jest karą grzywny powyżej 30 stawek dziennych lub powyżej 5 tysięcy złotych, karą ograniczenia wolności przekraczającą miesiąc, lub karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc. Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii nie jest możliwe popełnienie przestępstwa posiadania narkotyków nieumyślnie. Prawo dopuszcza natomiast zaistnienie tego przestępstwa w zamiarze bezpośrednim oraz ewentualnym. Zamiar bezpośredni występuje, kiedy dana osoba zamierza popełnić czyn zabroniony. Z zamiarem ewentualnym mamy natomiast do czynienia, kiedy ktoś dopuszcza możliwość popełnienia danego przestępstwa oraz godzi się na posiadanie narkotyków można zostać ukaranym niezależnie od tego, czyją własność one stanowią. Można zatem zostać skazanym za posiadanie także, jeśli np. przez chwilę przytrzymuje się np. torebkę na prośbę innej osoby. Karze będzie się podlegać jednak wtedy, kiedy dana osoba zdaje sobie sprawę z tego, że posiada narkotyki. Jeśli nie wie bowiem, że w torebce czy kieszeni mogą być narkotyki oraz nie wie, co dokładnie otrzymała, nie podlega karze. Jeśli np. dwie osoby zamieszkują ze sobą i jedna z nich znajduje się w posiadaniu narkotyków, tylko ona zostanie ukarana. Nie jest bowiem karane samo tolerowanie posiadania narkotyków przez inne osoby. Nie podlega ono karze na mocy ustawy o przeciwdziałaniu adwokata z Poznania z zakresu prawa karnego?Posiadanie narkotyków na własny użytek i odstąpienie od ściganiaJak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego, posiadanie narkotyków na własny użytek to dysponowanie tego rodzaju substancją, które związane jest z zamiarem jej użycia. Nie należy przy tym wnioskować, że jeśli osoba jest pod wpływem narkotyków lub innych substancji psychotropowych, jednocześnie jest w ich posiadaniu. Dodatkowo istnieje możliwość odstąpienie od ścigania osoby, która posiadała nieznaczne ilości narkotyków na własny użytek. Poza faktem posiadania nieznacznej ilości substancji psychoaktywnej oraz konieczności spełnienia warunku, by było to posiadanie tej substancji do własnego wykorzystania dodatkowo konieczne jest, by orzeczenie kary wobec sprawcy było bezcelowe ze względu na niewielką społeczną szkodliwość czynu, a także jego okoliczności. Nie jest to jednak obowiązkowe, a prokurator nie musi odstąpić od ścigania sprawcy. W regulacjach prawnych nie ustalono jednak, jaka ilość narkotyku uchodzi za prawo dopuszcza możliwość odstąpienia od ścigania także wtedy, kiedy osoba posiadająca narkotyki podda się leczeniu odwykowemu. Jeśli zatem sprawca czynu związanego z używaniem środków psychoaktywnych jest uzależniony, a dodatkowo popełniony czyn jest zagrożony karą pozbawienia wolności, której wysokość nie przekracza 5 lat, prokurator może zawiesić postępowanie przygotowawcze. Zawieszenie takie może trwać do czasu, aż uzależniony zakończy leczenie. Dotyczy to także sytuacji, kiedy uzależniony podda się rehabilitacji lub udziałowi w programie edukacyjno-profilaktycznym. Jeśli leczenie zakończy się pomyślnie, istnieje możliwość warunkowego umorzenia postępowania zamiast prowadzenia go w dalszym natomiast osoba uzależniona zostanie skazana na karę pozbawienia wolności, możliwe jest zwolnienie z reszty odbywanej kary. Sytuacja taka może mieć miejsce, kiedy już po skazaniu osoba podejmie leczenie związane z uzależnieniem od narkotyków lub innych substancji odurzających. By możliwe było udzielenie przerwy w wykonywaniu kary, skazany powinien wykazać, że ma zagwarantowane miejsce leczenia lub rehabilitacji. Ponadto przerwa w wykonywaniu kary jest możliwa, gdy do końca odbywania kary pozbawienia wolności pozostały nie więcej niż 2 znacznej ilości narkotykówWspomnieć należy, że ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii była nowelizowana w 2011 roku. Po nowelizacji w niektórych przypadkach dopuszczalne jest odstąpienie od wymierzenia kary, jeśli mamy do czynienia z sytuacją, kiedy to sprawca posiada nieznaczną ilość narkotyków na własny użytek. Z drugiej strony, zaostrzenie kary występuje we wspomnianym wcześniej przypadku posiadania znacznych ilości narkotyków. Pojęcia „znacznej ilości” nie zdefiniowano. Źródłem pomocnym przy zdefiniowaniu tego terminu może być orzecznictwo sądów. Zgodnie z nim, znaczna ilość narkotyku to taka, która pozwala na odurzenie się przez co najmniej kilkadziesiąt osób. Stanowisko takie zajął Sąd sądy apelacyjne wyrażają jednak pogląd, że znaczna ilość narkotyków to ilości hurtowe. Zazwyczaj nie spotyka się ich w obrocie tego rodzaju substancjami. W takim przypadku znaczna ilość pozwalałaby na odurzenie się nie kilkudziesięciu, a kilku tysięcy osób. Jednoznaczne ustalenie tego, jaka ilość narkotyków zasługuje na miano „znacznej ilości”, jest jednak trudne. Nie ma bowiem kryteriów, które mają na celu sprecyzowanie tego narkotyków a wypadek mniejszej wagiJeśli natomiast chodzi o łagodniejszą karę, w przypadku zaistnienia wypadku mniejszej wagi, bierze się pod uwagę społeczną szkodliwość czynu. Tutaj także nie sprecyzowano dokładnie kryteriów, które pozwoliłyby na zakwalifikowanie danego przypadku jako przypadku mniejszej wagi. Sądy orzekając w tego typu sprawach, biorą pod uwagę między innymi to, jaki rodzaj narkotyku posiadał sprawca czynu. Analizują zatem, czy były to narkotyki, które zalicza się do cięższych, czy lżejszych. Biorą pod uwagę także to, jaką ilość substancji posiadał sprawca. Sądy analizują także to, jaką osobą jest sprawca. Biorą pod uwagę, czy był wcześniej karany, w jaki sposób zdobył narkotyki. Jeśli jakaś osoba była wcześniej niekarana, a ponadto posiada przy sobie niewielką ilość tzw. narkotyków miękkich, istnieje większa szansa, że czyn ten zostanie uznany za czyn mniejszej wagi. W efekcie możliwe jest warunkowe umorzenie przestępstwa narkotykowePosiadanie narkotyków to tylko jedno z możliwych przestępstw narkotyków. Poza tego rodzaju czynem wśród najczęstszych przestępstw narkotykowych wyróżnia się wytwarzanie narkotyków, obrót nimi, a także udzielanie narkotyków. Ostatni z wymienionych czynów uregulowano w artykułach 58 oraz 59 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Jak ustalono w artykule 58, ten, kto udziela innej osobie środka odurzającego, substancji psychotropowej, nowej substancji psychoaktywnej, a także ułatwia lub umożliwia użycie tych substancji, lub nakłania do użycia tego rodzaju środków, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Kara ta podlega zwiększeniu w sytuacji, kiedy to sprawca czynu udziela narkotyku małoletniemu lub nakłania go do ich użycia. Kara grożąca za ten czyn to kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 59 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii dotyczy natomiast udzielania innej osobie środka odurzającego celem osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Jeśli dana osoba w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej udziela innej osobie środka odurzającego, substancji psychotropowej, nowej substancji psychoaktywnej, ułatwia użycie lub nakłania do użycia, podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat. W sytuacji, kiedy ten sam czyn skierowano przeciwko małoletniemu, kara pozbawienia wolności nie może być krótsza niż na okres 3 lat. Jeżeli przestępstwo to czyn mniejszej wagi, możliwe do zasądzenia kary to grzywna, ograniczenie wolności albo pozbawienie wolności do lat 2. Przytoczone przepisy wyraźnie wskazują, że jeśli sprawca czynu udziela narkotyków w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, za czyn ten grozi mu bardziej surowa kara. Poza karą pozbawienia wolności sądy za przestępstwa narkotykowe mogą orzec również nawiązkę, której wysokość może wynieść maksymalnie 50 000 karne wyróżnia poza samym popełnieniem czynu zabronionego również możliwość karania za przygotowanie do niego lub usiłowanie. Są to dwie formy stadialne przestępstwa. Przygotowanie występuje wtedy, kiedy dana osoba podejmuje czynności, które mają stworzyć warunki do jego dokonania. Do działań tego rodzaju mogą należeć zdobywanie informacji, sporządzenie planu działania, a także uzyskanie odpowiednich środków. W większości przypadków karze nie podlega samo przygotowanie. Tak jest również w przypadku przygotowania do posiadania narkotyków. Za przygotowanie mogą uchodzić kupno lufek, bibułek, igieł, strzykawek itp. Przygotowanie podlega karze wyłącznie wtedy, kiedy stanowią o tym przepisy zawarte w Kodeksie karnym lub innej ustawie. Jeśli natomiast w przepisach nie wskazano, że przygotowanie danego czynu podlega karze, uznaje się, że jest ono niekarane. Do przestępstw, w przypadku których karane jest już samo przygotowanie, należą przygotowanie zamachu terrorystycznego lub zamachu dotyczące przygotowania i przestępstw narkotykowych reguluje artykuł 57 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Zgodnie z nim karze za samo przygotowanie podlegają przestępstwa polegające na przemycie narkotyków oraz handlu narkotykami. Są to zatem działania takie jak przywóz, wywóz, przewóz oraz wprowadzanie do obrotu środków odurzających i substancji psychotropowych. Karze podlega również uczestniczenie w obrocie wymienionymi posiadania narkotykówUsiłowanie to kolejne po przygotowaniu stadium przestępstwa. Regulacje dotyczące usiłowania zawiera Kodeks karny, w artykule 13. Zgodnie z nim podlega się karze wtedy, kiedy w zamiarze popełnienia czynu zabronionego poprzez swoje zachowanie bezpośrednio zmierza do dokonania czynu. Czyn taki jednak nie następuje. Z usiłowaniem mamy do czynienia także wtedy, kiedy jego niedoszły sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie czynu jest niemożliwe. Może to nastąpić np. w sytuacji braku przedmiotu nadającego się do dokonania czynu zabronionego. Usiłowanie występuje również, kiedy dokonanie czynu było niemożliwe ze względu na użycie środka, który nie nadaje się do jego dokonania. W przypadku przestępstw narkotykowych i posiadania narkotyków karalne jest nieudolne usiłowanie posiadania narkotyków. Karze będzie zatem podlegać np. ten, kto usiłować zakupić narkotyki, jednak próbę udaremnił np. funkcjonariusz policji. Ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2013- 2015 odbył aplikację adwokacką organizowaną przez Okręgową Radę Adwokacką w Poznaniu. Ze względu na zainteresowania prywatne z powodzeniem zajmuje się i prowadzi sprawy z zakresu prawa sportowego. Prywatnie zapalony miłośnik aktywnego trybu życia i podróży. Dowiedz się więcej! Podobne wpisy
Holandii z zamiarem przywozu z niej narkotyków. Za takie przygotowanie może być potraktowane także: zakup biletu, przygotowanie pieniędzy czy zgromadzenie adresów coffie-shopów. Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii za te czynności grozi kara grzywny, prac społecznych lub więzienia do lat 2.
Co grozi za posiadanie narkotyków? Posiadanie narkotyków jest w Polsce czynem karalnym. Dla bytu tego czynu zabronionego nie ma znaczenia ilość posiadanych narkotyków. Jednakże istnieje możliwość umorzenia postępowania przez prokuratora w sytuacji posiadania nieznacznej ilości narkotyków, a nawet warunkowego umorzenia postępowania. Zgodnie z ustawą przeciwdziałaniu narkomanii zabronione jest posiadanie substancji psychotropowych oraz środków odurzających tzw. narkotyków. Załącznik do ww. ustawy wskazuje, że do grona środków odurzających zaliczyć należy heroinę, opium, kokainę, morfinę, ziele konopi. Zaś do substancję psychotropową zakwalifikować przykładowo należy amfetaminę. Masz pytanie? Napisz do naszych adwokatów. Osoba posiadająca narkotyki podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. W przypadku posiadania przy sobie znacznej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych, wówczas kara pozbawienia może wynieść od 6 miesięcy do 8 lat. Istnieje możliwość orzeczenia przez sąd grzywny, kary ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 1 roku, wobec sprawcy mniejszej wagi. W przypadku, gdy osoba posiada nieznaczną ilość narkotyków, przeznaczone na własny użytek postępowanie można umorzyć. Umorzenie jest możliwe jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości. Osoba złapana na posiadaniu narkotyków, jeżeli przyzna się do winy i dobrowolnie podda się karze może liczyć na warunkowe umorzenie postępowania. Przy czym w takim przypadku, należy wykazać, że wina i społeczna szkodliwość czyny nie jest znaczna. Pomocne w tym będzie: nienaganne dotychczasowe życie sprawcy, jednorazowy incydent wejścia w posiadanie narkotyków, mała ilość posiadanych środków odurzających lub substancji psychotropowych. Należy pamiętać, że warunkowe umorzenie postępowania następuje na okres próby, który wynosi od roku do 2 lat. Zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią Adwokacką. Autor Adwokat Rafał Biernacki r.
KMRYBhT. kcts7m7683.pages.dev/66kcts7m7683.pages.dev/72kcts7m7683.pages.dev/72kcts7m7683.pages.dev/14kcts7m7683.pages.dev/92kcts7m7683.pages.dev/58kcts7m7683.pages.dev/59kcts7m7683.pages.dev/89
ile grozi za posiadanie narkotyków
